ခ်စ္သူ........
အစရွိရင္အဆံုးအဆံုးရွိတယ္တဲ့.......
ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ငါ့အတိတ္ကို
အစၿပန္ဆြဲထုတ္ေတာ့......
ဘ၀ဟာ သုညၿဖစ္လိုပါလား......
တစ္ကယ္ေတာ့......
တည္ၿငိမ္စၿပဳေနတဲ့ ငါ့နွလံုးသားကို
ခလုတ္တိုက္မိတဲ့ မင္းရဲ့အၿပံဳးတစ္ခ်က္ေၾကာင့္........
ငါဟာ..ထြက္ေပါက္မဲ့ခဲ့ရၿပီေလ......
ၿပံဳးေတာ့ၿပံဳးပါ...မမုန္းလိုက္ပါနဲ့.....
ခံစားမွုေၾကာင့္ၿဖစ္ေပၚလာတဲ့
ငါ့ကဗ်ာအပိုင္းအစေတြက.......
အေတာ့္ကိုကာရံမဲ့ေနသလား.....
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေလ.....
ေနပူပူမွာ အရိပ္မဲ့တာေလာက္ေတာ့
ခရီးေပါက္ေအာင္ေလ်ွာက္နိဳင္ပါေသးတယ္......
၀န္ခံပါတယ္ခ်စ္သူ.....
မင္းအၿပံဳးေၾကာင့္လည္း အိပ္မက္ေတြအမ်ားၾကီး မက္မိပါတယ္....
ဒါေပမယ့္......
စိတ္ကူးအိပ္မက္တိုင္းဟာ.....
မၿဖစ္ေပၚလာနိဳင္သလို.....
ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္ဖို႔ဟာလည္း....
လြယ္ကူလြန္းပါတယ္....
နင့္ အတြက္ေၾကာင့္ ငါ......
အငိုမ်က္လံုး အၿပံဳးမ်က္နွာန့ဲသာ
လွည့္ၿပန္ခဲ့ရမယ္ဆိုရင္လည္း....
ငါ့ ဘာသာ တစ္ေယာက္တည္းလဲ
ေမတၱာရွိေနနိဳင္တယ္မဟုတ္လားလို့......
ေတြးမိၿပန္တယ္.....
အဆံုးမွာေတာ့.......
အသိတစ္ခုရဲ့ ေနာက္ဆံုးမ်က္ရည္ေတြပဲ ၿဖစ္ပါေစေတာ့......
အလြမ္းသစ္
No comments:
Post a Comment